Η λέξη “κατακλυσμός” προέρχεται από τις λέξεις “κατα” + “κλυζω”. Ο όρος “κλύζω” (Σταματάκος 1949: 533) σημαίνει στην ενεργητική φωνή “ορμώ δια των κυμάτων” και στην παθητική φωνή “είμαι τρικυμιώδης, έχω θαλασσοταραχή”
Ιωάννης Μότσης
Μύθος είναι ο Λόγος. Είναι η Αργώ που ταξιδεύει στο χρόνο ανθρώπους γεγονότα και καταστάσεις, ιστορία και γνώση. Εναπόκειται σε μας να αποκωδικοποιήσουμε το πραγματικό του μήνυμα, να αφαιρέσουμε το περυτίλιγμά του, που είναι όμορφο, και ανθρωπομορφικό.
Δώσε κλώτσο να γυρίσει κι άλλο μύθο ν’ αρχινίσει.
Η μάχη των Πλαταιών
Με την νίκη των ριζιτών στον Μαραθώνα ο Ριζοκόπος ζήτησε την συνδρομή των Απελεύθερων να κυβερνήσουν την χώρα. Ο Σαμαζέλος είχε φροντίσει ν’ αδειάσει τα ταμεία της Γρεκονίας κι είχε στηρίξει τις ελπίδες στους μερκελλάνους για το γκρέμισμα των ριζιτών και κυρίως στον μέγα δραγουμάνο του γαλάζιου σογιού. Με αυτόν ο Σαμαζέλος είχε συμφωνήσει σ’ ένα τρίτο μνημόσυνο, το πιο σκληρό απ’ όλα για την Γρεκονία.
Κάθε χρόνο στα τέλη του Μάη, με την πρωινή δροσιά εμφανίζονται οι «Δροσουλίτες», τα φαντάσματα των νεκρών πολεμιστών του Χατζή Μιχάλη Νταλιάνη που υπερασπίστηκαν το κάστρο Φραγκοκάστελλο από τους Τούρκους (Φραγκοκάστελλο, ιστορία).
Κάποτε, στη Ζηρόπολη, ζούσαν δυο αδελφές. Η μια ήταν πολύ πλούσια ενώ η άλλη πολύ φτωχή. Η φτωχή δούλευε κοντά στην αδελφή της, για να «βγάζει λίγο ψωμί» για τα παιδιά της. Τα παιδιά της πλούσιας ήταν πολύ αδύνατα, ασθενικά και ωχρά παρόλο που είχαν όλα τα αγαθά. Τα παιδιά της φτωχής, αντίθετα, ήταν ροδαλά και στρουμπουλά, παρόλες τις ελλείψεις.
Πολλοί πιστεύουν οτι η Ελληνική Μυθολογία είναι ένα αποκύημα της ζωηρής φαντασίας των ευφάνταστων αρχαίων Ελλήνων. Κατά συνέπεια,όλοι οι Ελληνικοί Μύθοι είναι φανταστικές ιστορίες. Κατά τη γνώμη μου, η άποψη αυτή είναι εσφαλμένη, τουλάχιστον σχετικά με το θέμα των γεωγραφικών και φυσικών-ωκεανογραφικών χαρακτηριστικών του Ατλαντικού Ωκεανού, και γενικότερα των ωκεανών, όπως αυτά περιγράφονται κυρίως από τον Όμηρο, τον Ησίοδο, τα Ορφικά και τον Πλούταρχο.
Στην παρούσα εργασία (i) ορισμένες από τις παραπομπές που γίνονται από τους παραπάνω συγγραφείς είναι επιλεκτικά αναφερόμενες, και (ii) η φυσική και γεωλογική επιβεβαίωση είναι δεδομένη, με βάση τις σημερινές επιστημονικές απόψεις και γνώσεις.
«Κόκκινη κλωστή δεμένη στην ανέμη τυλιγμένη. Δώσ' της κλώτσο να κυλήσει παραμύθι ν'αρχινήσει.»
Μια φορά κι έναν καιρό, στα πολύ παλιά χρόνια, υπήρχε μια φυλή, οι Γρεκόνοι, που κατοικούσαν σε μια γωνιά της Στενώπης την Γρεκονία. Ηταν έξυπνη φυλή, αλλά και εγωϊστές. Το άτομό τους ήταν «πάντων χρημάτων μέτρον». Αδέσμευτο , αυθαίρετο και ατίθασο , αλλα και αληθινά ελεύθερο ,