Οι περισσότεροι απ' όσους έχουν γράψει για τις σχέσεις της ψυχανάλυσης με την πολιτική στάθηκαν, μονόπλευρα, πάνω σε μεμονωμένες διατυπώσεις του Φρόυντ, ή πάνω στα γραπτά του που αποτελούν παρεκβάσεις και εμφιλοχωρήσεις στα πεδία της φιλοσοφίας, της κοινωνίας και της ιστορίας (Δυσφορία μες στον Πολιτισμό. Το μέλλον της αυταπάτης, Μωυσής).
Αρχική
Είναι δεδομένο, όπως είδαμε στο προηγούμενο σημείωμα, πως σημαντικός αριθμός μαρξιστών φαίνεται να συγκλίνει στην ιδέα ότι στη ρίζα της σημερινής κρίσης βρίσκεται ένα πρόβλημα κερδοφορίας, που έκανε την εμφάνισή του με εμφατικό τρόπο στη δεκαετία του ’70.[1] Η αδυναμία επίλυσης των προβλημάτων της καπιταλιστικής συσσώρευσης έκτοτε έχει διαμορφώσει μια κατάσταση, η οποία ίσως αποδειχτεί οριακή για την ίδια την επιβίωση του συστήματος.
Του Βασίλη Τσαπαλιάρη
Σε παλαιότερη ευκαιρία, αναφερθήκαμε με μακροσκελές άρθρο μας στη γενικά αναγνωρισμένη σημασία του Ελληνισμού της Διασποράς ως «Εθνικού Κεφαλαίου» και στα παρουσιαζόμενα κατ` αντίφαση «κακώς κείμενα» τα τελευταία χρόνια στις πολιτικές και τα προγράμματα για την διατήρηση των δεσμών. Αναφερθήκαμε στην ανεπίτρεπτη υποβάθμιση της θέσης του Ελληνισμού της Διασποράς στις στρατηγικές του εθνικού κέντρου.
Μορφές Eλληνικότητας στην Ελληνική Διασπορά και Προοπτικές Διατήρησης των Δεσμών
Όπως έχει κατανοηθεί σε γενικές γραμμές στις κοινωνικές επιστήμες, η ταυτότητα έχει χαρακτήρα δυναμικό και αναπροσαρμόζεται συνεχώς στο πλαίσιο μιας διαλεκτικής σχέσης που συνδέει ένα κοινωνικό σύνολο με τον περιβάλλοντα χώρο, κοινωνικό και περιβαλλοντικό. Ανάλογα με την εκάστοτε ιστορική εξέλιξη, τις εκάστοτε πολιτικές, οικονομικές, κοινωνικές και πολιτισμικές συνθήκες διαβίωσης των διαφόρων κοινωνικών ομάδων.
Σελίδα 8 από 19